De historische wedstrijd: de vets van HCGO versus Tempo 34
Datum: inserted_at
Categorie:
Ieders blik is gericht op de competitiespelende teams. Terecht, ze doen het allemaal goed. Maar wat voor velen niet zichtbaar is: het mixed vets team. In de luwte van de vereniging bouwen zij aan een teamformatie die zijn weerga niet kent.
Natuurlijk hebben zij zich internationaal al bewezen in Luxemburg City. Afgelopen maand begonnen de voorbereidingen tegen (tweede klasser)
Gilze Rije, daarvan heeft u het verslag gemist. De reden: we wilden Tempo '34 natuurlijk niet wijzer maken dan ze al waren!
Afgelopen maandag was het tijd om onze krachten te meten tegen onze zustervereniging. De koppies gespannen, de voorbereiding in de benen, de zuurstofmaskers wegens een miscommunicatie afwezig.
Scheidsrechters Bastiaan en Pearl (T34) zagen toe op een stevig begin van de wedstrijd, waarbij alle hoeken van het veld benut werden door HCGO. Terwijl Loek de Smit op zijn geheel eigen wijze mentaal en fysiek het doel leeg hield, passeerde Gijs -op voorzet van Leen!!- de keeper op een weergaloze manier: 1-0!
Tempo 34 was verbijsterd (deel van de taktiek: "Ze zien het niet meer!'), maar ook zij hadden de routine in de benen. Verbeten werd er jacht gemaakt op de -door hen- te verwachten 8 tegendoelpunten, maar de trainingen op positiespel wierpen zijn vruchten af. Helaas luidde Desiree door routinematige vaut een kans voor Tempo 34 in, die benut werd. Met een 1-1 stand werd er afgefloten voor de eerste helft.
Soms speelde de vermoeidheid wat parten ( gemiddeld 8-9 km afgelegde km per wedstrijd) en wordt er teveel gelopen met de bal, maar
toch laten de vets zich niet gekmaken: t
ijdens de rust worden alle inderhaast verzamelde (video)data geanalyseerd, spelsystemen doorgesproken, technieken aangepast, wisselschema's tot het maximum aangescherpt, van de masseurs en sportpsychologen wordt het uiterste gevergd.
Het publiek zag een tweede helft waarin weer keihard werd gestreden om iedere meter. De verdediging hield geweldig stand en zorgde voor een paar prachtige acties die opgepikt werden via het middenveld behoorlijk wat kansen uit kwamen.
Ook hier toonden de vets zich weer in ieder opzicht een sportieve ploeg te zijn: in een vriendschappelijke pot zijn we heftig, maar deftig. Volgens insiders hadden de vets deze pot kunnen winnen, maar ook hier kwam de taktiek wederom om de hoek kijken: een ieder had ook nog een zware derde helft voor de boeg!
Na het fluitsignaal werd er een zeer mooie stand van 1-1 genoteerd. In het verleden is dit wel eens anders geweest. Met verhitte koppen door een mooie wedstrijd werden er handen geschud en felicitaties uitgewisseld. Voldaan en tevreden, met een licht euforisch gevoel, stapten de vets het veld af, nog eigenlijk niet geheel beseffend wat deze ploeg heeft neergezet.
Overigens is de officieuze uitslag van de derde helft ook bekend: HCGO heeft dankzij onze fantastische barcommissie wederom punten gescoord. Barcie, bedankt voor de zeer mooie avond. In het bijzonder bedankt het team het aanwezige publiek, (waarvan een deel Heren 1), dit werd bijzonder gewaardeerd.
Tot het volgende verslag en de volgende wedstrijd!
Caroline van Drenth, Caroline Jordaan, Desiree Mulder, Diederik Duijser, Elco van der Waal, Erik ter Braak, Erwin Kroos, Gerbert Kampers, Henrico Klem, Inge van Es, Jeroen Delhaas, Joan Gebuis, Kees van Helden, Leen van Es, Loek de Smit, Anita Viskil, en Gijs Wagemakers,
De vets van HCGO.
