Middelharnis_ Wat drijft een Delftse hockeyster naar Goeree-Overflakkee? Een scheidsrechter. Dit is hoe Lieke van Gent bij HCGO aan de Oostplaatseweg landde.  

Door Gerard Vonk (Groot Goeree-Overflakkee)

De vereniging tipte haar naam als een speelster die al op jonge leeftijd allround was. ,,Ik vind het een eer dat de club mij naar voren schuift,’’ aldus de pas 23-jarige Lieke die een schat aan hockey-ervaring op haar naam heeft staan. In haar geboorteplaats Delft hoefde ze de straat maar uit te lopen en was op het complex van hockeyclub DHC Ring Pass. Al op jonge leeftijd deed zij dit samen met haar zus en broer. Die haakten af maar Lieke bleef. Het is nu zes jaar geleden dat ze met Ring Pass het eiland Goeree-Overflakkee opreed om uit te komen tegen HCGO. Niet de tegenstander maakte indruk maar de scheidsrechter: Olivier. ,,Een knappe scheids, en ik ben verliefd op hem geworden.’’ Voor haar liefde verhuisde ze van het ‘stadse’ Delft naar het ‘landelijke’ Middelharnis. Een eerste stap was om lid te worden van HCGO. ,,Ik wilde zo snel mogelijk vrienden en vriendinnen maken, en natuurlijk blijven hockeyen. Het was wel wennen. Als ik de polder in reed om naar de club te gaan vroeg ik me weleens af: ‘Waar wonen de mensen hier?’ Nu waardeer ik de rust en geniet er onwijs van. Het is een goede keuze geweest!’’  

Lieke heeft een druk, sportief bestaan. Naast hockeyen pakt zij geregeld de tennisracket op. En dan zijn er nog de Trimmers. ,,Dat zijn recreanten waaronder enkele papa’s en mama’s van de jeugdspelers,’’ legt zij uit. ,,Dat is ontzettend leuk! Zij spelen met zo’n enthousiasme, ook al hebben ze vaak geen hockey-achtergrond of wisten toen ze begonnen niet hoe ze een hockeystick vast moesten houden.’’ HCGO is de enige hockeyclub op Goeree-Overflakkee, dichtstbijzijnde ‘concurrent’ is HC Voorne in Hellevoetsluis. Waar ligt de uitdaging en toekomst van deze kleine vereniging? Lieke, als lid van de Technische Commissie, is er duidelijk in: ,,Het moet van de jeugd gaan komen, daar ligt de grootste kans. En dat ziet er goed uit want er zijn de laatste jaren veel jonkies bij gekomen. Worden of zijn ze ouder, dan vertrekken ze om elders te gaan wonen of op kamers te gaan om te studeren. Het is voor ons een puzzel om tot een juiste verdeling van spelers en teams te komen. Het speelplezier staat meer voorop dan het voortbrengen van toppers. Er zijn nu eenmaal geen financiële middelen om een betaalde trainer aan te stellen, zoals ik dat in Delft wel meemaakte. Wij zijn afhankelijk van vrijwilligers en hun enthousiasme. Dat is natuurlijk prima, maar je weet dan wel dat er slechts een kleine kans is dat talenten doorbreken.’’

En Lieke? Zij voelt zich ondertussen als een vis in de Flakkeese wateren. ,,Ja, het was een aanpassing van de levensstijl, maar ik vind het superfijn hier.’’ Dat geldt ook voor het spelen bij HCGO. ,,Het is een warme, gezellige vereniging waar hele gezinnen en liefhebbers zich thuis voelen.’’